Isolde Koenen

Een bijzonder beroep 

Isolde Koenen kwam via allerlei omzwervingen – onder andere de journalistiek en de tekstwetenschap – in het onderwijs terecht. Zodoende is ze inmiddels drie dagen in de week te vinden op een school in Tilburg. Als onderwijsassistente biedt ze daar extra handen en ogen in klassen die voornamelijk gevuld zijn met vluchtelingenkinderen. 

“Eigenlijk ben ik best blij dat ik nu pas het onderwijs ingerold ben voor deze specifieke doelgroep.” vertelt Isolde. “Ik weet namelijk niet of ik dat vroeger had gekund.” Direct onderstreept Isolde dat het stuk voor stuk hele lieve leerlingen zijn. “Al zijn het natuurlijk net zo goed pubers. Mét problemen die niet te vergelijken zijn met de probleempjes die wij als pubers kenden.”

Isolde werkt vaak met kinderen die geen of nauwelijks onderwijs hebben gehad. Het maakt haar leerlingen soms onzeker, waardoor faalangst helaas geen uitzondering is. Maar ook andere uitdagingen zijn haar niet vreemd: “Soms zitten hun hoofden té vol en kan er gewoon even niets meer bij. Er komt dan niks bij ze binnen.”

Isolde noemt haar werk intensief, heftig, maar vooral ook heel mooi. “Het idee dat je die kinderen een beetje de goede richting op kunt helpen… Dat geeft me voldoening!” Daarentegen is het einde van een schooljaar niet direct iets waar ze naar uit kijkt. “Je weet dat je sommige leerlingen nooit meer terug zult zien.”

interviewer Debby van Gerwen

Isolde Koenen (48). Woont al zo’n vijfentwintig jaar in Leende. Moeder van twee volwassen zonen(19 en 20 jaar). Was acht jaar PvdA raadslid(2002-2010). Werkt nu als onderwijsassistent in Tilburg op een school voor voornamelijk vluchtelingkinderen.